Page:Barzaz Breiz, huitième édition.djvu/421

Cette page n’a pas encore été corrigée

L’ORPHELINE DE LANNION. 325

Dans la petite ville de Lannion, en une hôtellerie, à Perinaïk Mignon qui y était servante.

— Donnez-nous à souper, hôtesse : tripes fraîches, viande rôtie, et bon vin à boire ! —

Quand chacun d’eux eut bu et mangé tout son soûl : — Voici de l’argent, hôtesse, comptez blancs et deniers ;

Voici de l’argent, hôtesse, comptez blancs et deniers ; votre servante et une lanterne poumons reconduire chez nous ! —

Quand ils furent un peu loin sur le grand chemin, ils se mirent à se parler bas, en regardant la jeune fille :

— Belle enfant, vos dents, votre front et vos joues sont blancs comme l’écume des flots, sur la rive.

— Maltôtiers, je vous prie, laissez-moi comme je suis ; laissez-moi comme Dieu m’a faite ;

Quand je serais cent fois plus belle ; oui, cent fois plus belle encore ; je ne serais pour vous, messieurs, je ne serais ni mieux ni pire.

— A en juger par vos gentilles paroles, mon enfant, l’on dirait que vous êtes allée à l’école de ceux de Bégar, eu d’habiles clercs ;


Er terig a Lannion cnn eunn hoslaliri, Da Lerinaik Mignon a oe matez enn hi. — Aozet d’omp-ni, hoslizez, peb tra evit koanian Silipo fresk, ha kik rostet, ha gwin inad da evan! — C’ho doe (leliret hag evet peb hini leiz ho 1er : — Selu arc’hant, hostizez, konlel blank ha diner; Selu aic’banl, ho^lizez, kontet blauk ha dîner; Ho iiiaiez gand eul letei’n, da zont d’hon c’Iias d’ar ger! Ca oanl-hi war ann hent biaz sur pennadik mad eet, Eur goniz kuz warbenn ar plac’h tre-n-he oa bel laret. — riac’hik kuant, ho lenligo, ho lai hag ho liou-jod, A zo gwenn evel ton ar c’iioummo, war ann od. — Maltolerien, nie ho ped, ein kzet evel on, Evel Iaket gand Doue, laket gand Doue on; lia pa venu kanl gwech braoc’h, ia, kant gwech hraoc’l ISa venn ’vid lioc’li, olronez, na venn na well na was. — Hervoz ho komzo mignon, va inerc’hik, me a gred, Em hoc’h bel gand re Yegar, pe gand kloer deskei ;