Page:Arago - Œuvres complètes de François Arago, secrétaire perpétuel de l’académie des sciences, tome 3.djvu/246

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

jeter l’enfant avec le bain, pour qu’en rejetant les erreurs de l’astrologie, ils n’aillent contre leur intérêt ; avec plusieurs Questions qui n’avaient jamais été proposées ni discutées par les vrais amateurs des secrets de la nature, par Jean Kepler, mathématicien de l’empereur. – En allemand ; Francfort, 1610.

Jo. Kepleri strena, seu de nive sexangula. — Francfort, 1611.

Kepleri eclogæ chronicæ ex epistolis doctissimorum aliquot virorum et suis mutuis. — Francfort, 1615.

Ephemerides novæ motuum cœlestium ab anno 1617, ex observationibus potissimum Tychonis Brahei, hypothesibus physicis et tabulis Rudolphinis, ad meridianum Uranopyrgicum in freto cimbrico, quem proxime circumstant Pragensis, Lincensis, Venetus, Romanus. Præmittitur : 1o  Explicatio fundamentorum ephemeridis, ubi in motibus Lunæ a libro Progymmasmatum Brahei recessum, ubi respondetur ad crebras interpellationes Davidis Fabricii astronomi Frisii, ejusque opiniones circa umbram Terræ et alias jucundas materias examinantur ; 2o  Instructio super novâ ephemeridis formâ, et causæ mutatæ formæ consuctæ, ex sanioribus astrologiæ fundamentis. Adjectæ sunt primœ ephemeridi anni 1617, observationes meteorologicæ ad dies singulos, et astronomicæ non nullæ, autore Joanne Keplero. – Linz, 1616. — Les éphémérides de Kepler ont paru pour les années suivantes jusqu’en 1628, mais elles ne furent imprimées qu’après les années écoulées. Elles ont été continuées ensuite par Bartschius gendre de Kepler.