Nec deinceps postposito, vel in supinam procrastinationem rejecto negotio, statim sacerdoti meo relatis quæ videram, inanimæ protinus castimoniæ jugum subeo ; et lege perpetua præscriptis illis decem diebus spontali sobrietate multiplicatis, instructum teletæ comparo ; largitus ex studio pietatis magis, quàm mensura rebus collatis. Nec hercules laborum me, sumptuumque quidquam pœnituit, quidni ? liberali Deorum providentia, jam stipendiis forensibus bellulè fotum.
Denique post dies admodum pauculos, Deus Deorum magnorum potior et majorum summus, et summorum maximus, et maximorum regnator Osiris, non in alienam quampiam personam reformatus, sed coràm suo venerando me dignatus affamine, per quietem præcipere visus est, quam nunc incontanter gloriosa in foro redderem patrocinia ; nec extimescerem malivolorum disseminationes, quas studiorum meorum laboriosa doctrina ibi exercebat. Ac, ne sacris suis gregi cætero permixtus deservirem, in collegium me pastophororum suorum, immò inter ipsos decurionum quinquennales elegit, rursus denique, quàm
