Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/422

satis luce lucida discussa quiete, protinus ad receptaculum sacerdotis contendo : atque eum cubiculo suo commodùm prodeuntem continuatus, saluto. Solito constantius destinaveram jàm, velut debitum sacris obsequium, flagitare. At ille, statim ut me conspexit, prior : O mi quidem Luci, inquit, te felicem, te beatum, quem propitia voluntate numen augustum tantopere dignatur ! Et quid, inquit, jàm nunc stas otiosus, teque ipsum demoraris ? Adest tibi dies votis assiduis exoptatus, quo Deæ multinominis divinis imperiis, per istas meas manus piissimis sacrorum arcanis insinueris. Et, injecta dextera, senex comissimus, ducit me protinus ad ipsas fores ædis amplissimæ ; rituque solemni apertionis celebrato ministerio, ac matutino peracto sacrificio, de opertis adyti profert quosdam libros, litteris ignorabilibus prænotatos : partim figuris cujuscemodi animalium, concepti sermonis compendiosa verba suggerentes ; partim nodosis, et in modum rotæ tortuosis, capreolatimque condensis apicibus, à curiositate profanorum lectione munita. Indidem mihi prædicat, quæ forent ad usum teletæ necessariò præparanda.