Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/388

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

videbantur ; ut pecua etiam cujuscemodi, et totas domos, et ipsum diem serena facie gaudere sentirem, nàm et pruinam pridianam dies apricus ac placidus repente fuerat insecutus : ut canoræ etiam aviculæ, prolectante verno vapore, concentus suaves adsonarent, matrem siderum, parentem temporum, orbisque totius dominam blando mulcentes affamine. Quid ? quòd arbores etiam quæ pomifera sobole sæcundæ, quæque earum tantùm umbra contentæ, et steriles, austrinis laxatæ flatibus, germine foliorum renidentes, clementi motu brachiorum dulces strepitus obsibilabant ? Magnoque procellarum sedato fragore, ac turbido fluctuum tumore posito, mare quietas alluvies temperabat ; cœlum autem, nubilosa caligine disiecta, nudo suoque luminis proprii splendore candebat.

Ecce pompæ magnæ paulatim procedunt anteludia, votivis cujusque studiis exornata pulcherrimè. Hic incinctus batheo militem gerebat ; illum succinctum chlamyde copides et venabula venatorem fecerant, alius soccis obauratis, indutus sericâ veste, mundoque pretioso, et adtextis capite crinibus, incessu perfluo feminam mentiebatur. Porrò alium ocreis, scuto, galea, ferroque insignem, è ludo putares gladiatorio procedere.