Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/374

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

quiete, alacer exsurgo, meque protinùs, purificandi studio, marino lavacro trado ; septiesque submerso fluctibus capite, quòd eum numerum præcipuè religioni aptissimum divinus ille Pythagoras prodidit, latus et alacer, Deam præpotentem lacrymoso vultu sic apprecabar.

Regina cœli, sive tu Ceres, alma frugum parens originalis, quæ repertu lætata filiæ, vetustæ glandis ferino remoto pabulo, miti commonstrato cibo, nunc Eleusiniam glebam percolis : seu tu cœlestis Venus, quæ primis rerum exordiis, sexuum diversitatem generato amore sociasti, et æterna sobole humano genere propagato, nunc circumfluo Paphi sacrario coleris : seu Phœbi soror, quæ partu fœtarum medelis lenientibus recreato, populos tantos educasti, præclarisque nunc veneraris delubris Ephesi : seu nocturnis ululatibus horrenda Proserpina, triformi facie larvales impetus comprimens, terræque claustra cohibens, lucos diversos inerrans, vario cultu propitiaris ; istâ luce feminea conlustrans cuncta mœnia, et udis ignibus nutriens læta semina, et solis ambagibus dispensans incerta lumina : quoquo nomine, quoquo ritu, quaqua facie te fas est invocare ; tu meis jamnunc extremis