Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, II.djvu/250

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

lacinia lævis manibus, lapidum crebris jactibus propugnare fratri, atque abigere canes aggrediuntur. Nec tamen eorum ferociam vel conterrere, vel expugnare potuere, quippè cûm miserrimus adulescens, ultimâ voce prolata, vindicarent de pollutissimo divite mortem fratris junioris, illicò laniatus interiit.

Tunc reliqui fratres, non tàm hercules desperata quàm ultrò neglectâ suâ salute, contendunt ad divitem : atque, ardentibus animis impetuque vesano, lapidibus crebris in eum velitantur. At ille cruentus, et multis antè flagitiis similibus exercitatus percussor, injecta lancea, duorum alterum per pectus medium transadegit. Nec tamen peremptus ac prorsus exanimatus adulescens ille, terræ concidit, nàm telum transjectum, atque ex maximâ parte ponè tergum elapsum, soloque nisus violentia defixum, rigore librato suspenderat corpus. Sed et quidam de servulis, procerus et validus, sicario ille ferens auxilium, lapide contorto, tertii illius juvenis dexterum brachium longo jactu petierat, sed impetu casso per extremos digitos transcurrens lapis, contrà omnium opinionem, deciderat innoxius. Nonnullam tamen sagacissimo juveni proventus humanior vindictæ speculam