defendere, vel unico verbo saltem denegare. Denique, ne mala conscientia tàm scelesto crimini præsens viderer silentio consentire ; hoc tantùm impatientia productus, volui dicere, non feci. Et verbum quidem præcedens sæpius ac immodicè clamitavi, sequens vero nullo pacto disserere potui ; sed in primâ remansi voce, et idemtidem boavi, Non, non : quamquam nimia rotunditate pendula vibrassem labia. Sed quid ego pluribus de fortunæ sævitate conqueror ? quamquam nec istud puduit, me cum meo famulo, meoque vectore illo equo factum conservum atque conjugem.
Talibus cogitationibus fluctuantem, subiit me illa cura potior, quâ statuto consilio latronum, manibus virginis decretam me victimam recordabar, ventrem crebrò suspiciens meum, jàm misellam puellam parturiebam. Sed ille, qui commodùm falsam de me notoriam pertulerat, expromptis mille aureis, quos in sinu laciniæ contexerat, quosque variis viatori-
