deamque Syriam circumferentes mendicare compellunt. Is nimio præstinandi studio, præconem rogat, cujatis essem ? At ille Cappadocum me, et satis forticulum denuntiat. Rursum requirit annos ætatis meæ. Sed præco lasciviens ; mathematicus quidam, qui stellas ejus disposuit, quintum ei numeravit annum, sed ipse scilicet melius istud de suâ novit professione. Quamquam enim prudens crimen Corneliæ legis incurram, si civem Romanum pro servo tibi vendidero ; quin emis bonum et frugi mancipium, quod te et foris et domi poterit juvare ?
Sed exindè, odiosus emptor, aliud de alio non desinit quærere, denique de mansuetudine etiam mea percontatur anxie. At præco, Vervecem, inquit, non asinum vides, ad usum omnem quietum, non mordacem, nec calcitronem quidem ; sed potius in asini corio modestum hominem habitare credas. Quæ res cognitu non ardua. Nàm si faciem tuam mediis ejus feminibus immiseris, facilè periclitaberis, videns quàm grandem tibi demonstret patientiam.
