Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/541

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

torquet : nec baculi nodosi, quem gerebat, suetis ictibus temperat.

Tunc ingratis ad promptum recurrens exitium, reminiscor doloris ungulæ, et occipio nutanti capite claudicare. Sed ecce, inquit ille qui me retraxerat, rursùm titubas, et vacillas ? et putres isti tui pedes fugere possunt, ambulare nesciunt ? at paulò ante pinnatam Pegasi vincebas celeritatem. Dùm sic mecum fustem quatiens benignus jocatur comes, jàm domus eorum extremam loricam perveneramus. Et ecce de quodam ramo proceræ cupressus induta laqueum anus illa pendebat. Quam quidem detractam protinus, cum suo sibi funiculo devinctam, dedere præcipitem : puellaque statim distenta vinculis, cœnam, quam postrema diligentia præparaverat infelix anicula, ferinis invadunt animis. Ac dùm avida voracitate cunctâ contruncant : jàm incipiunt de nostrâ pœnâ, suâque vindictâ secum considerare.