patere vel pauculos dies delitescam ; quoad Deæ tantæ sæviens ira spatio temporis mitigetur, vel certè meæ vires diutino labore fessæ, quietis intervallo leniantur.
Suscipit Ceres, tuis quidem lacrymosis precibus et commoveor, et opitulari cupio : sed cognatæ meæ, cum qua etiam antiquum fœdus amicitiæ colo, bonæ prætereà feminæ malam gratiam subire nequeo. Decede itaque istis ædibus protinus : et, quòd à me retenta custoditaque non fueris, optimi consule.
Contra spem suam repulsa Psyche, et afflicta duplici mœstitia, iter retrorsum porrigens, inter subsitæ convallis sublucidum lucum prospicit fanum solerti fabri constructum : nec ullam vel dubiam spei melioris viam volens omittere, sed adire cujuscunque Dei veniam, sacratis foribus proximat. Videt dona pretiosa, et lacinias auro litteratas, ramis arborum postibusque suffixas : quæ cum gratia facti nomen Deæ cui fuerant dicata testabantur. Tunc genu nixa, et manibus aram tepentem amplexa, detersis ante lacrymis, sic adprecatur :
