Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/473

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

adhibenda est, nec ulla alia ; quæ castiget asperrimè nugonem istum ; pharetram expilet, et sagittas dearmet, arcum denodet, tædam deflammet ; immò et ipsum corpus ejus acrioribus remediis coërceat. Tunc injuriæ meæ litatum crediderim, cum ejus comas, quas istis manibus meis subinde aureo nitore perstrinxi, deraserim pinnas, quas meo gremio nectarei fontis infeci, prætotonderim.

Sic effata, et stomachata biles Venereas, foras sese proripit infesta. Sed eam protinus Ceres et Juno comitantur : visamque vultu tumido, quæsivere, cur truci supercilio tantam venustatem micantium oculorum coerceret ? At illa, opportunè, inquit, ardenti prorsus isti meo pectori violentiam scilicet perpetraturæ venitis. Sed totis oro vestris viribus Psychem illam fugitivam, volaticam, mihi requirite. Nec enim vos utique domûs meæ famosa fabula, et non dicendi filii mei factum latuerint.

Tunc illæ ignaræ quæ gesta sunt palpare Veneris iram sævientem sic adortæ : Quid tale, domina, deliquit tuus filius, ut animo pervicaci voluptates illius impugnes : et,