tem, qui totius orbis exitio natus est ?
Sic profata virgo, conticuit : ingressuque jàm valido pompæ populi prosequentis sese miscuit. Itur ad constitutum scopulom montis ardui : cujus in summo cacumine statutam puellam cuncti deserunt : tedas nuptiales, quibus præluxerant, ibidem lacrymis suis extinctas relinquentes, choragio itaque perfecto, dejectisque capitibus domuitionem parant. Et miseri quidem parentes ejus tanta clade defessi, clausæ domûs abstrusi tenebris, perpetuæ nocti sese dedidere. Psychem autem paventem ac trepidam, et in ipso scopuli vertice deflentem, mitis aura molliter spirantis Zephyri, vibratis hinc inde laciniis, et reflato sinu sensim levatam, suo tranquillo spiritu vehens, paulatim per devexa excelsæ vallis subditæ florentis cespitis gremio leniter delapsam, reclinat.
