Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/387

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

dus, et gravis piscoso sinu Salacia, auriga parvulus delphini Palæmon ; jàm passim maria persultantes Tritonum catervæ, hic concha sonaci leniter buccinat : ille serico tegmine flagrantiæ solis obsistit inimici : alius sub oculis dominæ speculum prægerit : currus bijuges alii subnatant. Talis ad Oceanum pergentem Venerem comitatur exercitus.

Intereà Psyche cum sua sibi præpicua pulcritudine nullum decoris sui fructum percipit. Spectatur ab omnibus, laudatur ad omnibus : nec quisquam, non rex, non regius, nec de plebe saltem, cupiens ejus nuptiarum petitor accedit. Mirantur quidem divinam speciem, sed ut simulacrum fabrè politum, mirantur omnes. Olim duæ majores sorores, quarum temperatam formositatem nulli diffamarant populi, procis regibus desponsæ, jàm beatas nuptias adeptæ : sed Psyche virgo vidua domi residens, deflet desertam suam solitudinem, ægra corporis, animi saucia : et, quamvis gentibus totis complacitam, odit in se suam formositatem.

Sic infortunatissimæ filiæ miserrimus pater, suspectatis cœlestibus odiis, et iræ superûm metuens, dei Milesii vetustissimum percontatur oraculum : et tanto numine