novi et instaurati mœroris requirenti, sic adsuspirans altius, infit : Hem nunc certè, nunc maximè funditus perii : nunc spei salutiferæ renuntiavi. Laqueus, aut gladius, aut certè præcipitium proculdubio capessendum est.
Ad hæc anus subiratior, dicere eam sæviore jàm vultu jubebat, quid malum fleret ? vel quid repentè postliminio pressæ quietis lamentationes illicitas, refricaret ? Nimirum, inquit, tanto compendio tuæ redemptionis defraudare juvenes meos destinas ? Quod si pergis ulterius ; jàm faxo lacrymis istis, quas parvi pendere latrones consuevere, insuperhabitis, viva exurare. Tali puella sermone deterritâ, manuque ejus exosculatâ, parce, inquit, mi parens : et durissimo casui meo, pietatis humanæ memor, subsiste paululùm. Nec enim, ut reor, ævo longiore maturæ tibi, in ista sancta canitie miseratio prorsùs exaruit. Specta denique scenam meæ calamitatis.
Speciosus adolescens inter suos princi-
