monibus, ab inceptis fletibus avocari : sed, altius ejulans sese, et assiduis singultibus ilia quatiens, mihi etiam lacrymas excussit, ac sic, an ego, inquit, misera, tali domo, tanta familia, tàm caris vernulis, tàm sanctis parentibus desolata, et infelicis rapinæ præda, et mancipium effecta, inque isto saxeo carcere serviliter clausa, et omnibus deliciis, quis innata atque innutrita sum, privata, sub incerta salutis et carnificinæ laniena, inter tot ac tales latrones et horrendum gladiatorum populum, vel fletum desinere, vel omninò vivere potero ?
Lamentata sic, et animi dolore, et faucium tendore, et corporis lassitudine jàm fatigata, marcentes oculos demisit ad soporem. Jàm commodùm conniverat : nec diù, cum repentè lymphatico ritu somno recussa, longèque vehementius afflictare sese, et pectus etiam palmis infestis tundere, et faciem illam luculentam verberare incepit : et, aniculæ, quamquam instantissimè causas
