clitabunda paulatim terra resultat ; mox in altum sublimata, forinsecus totis alis evolat. Et illa quidem magicis suis artibus volens reformatur.
At ego nullo decantatus carmine, præsentis tantùm facti stupore defixus, quidvis aliud magis videbar esse quàm Lucius. Sic externatus animi atque attonitus, vigilans somniabam : defrictis adeò diù pupillis, an vigilarem scire quærebam. Tandem denique reversus ad sensum præsentium, arreptâ manu Fotidis, et admota meis luminibus, Patere, oro te, inquam, dùm dictat occasio, magno et singulari me affectionis tuæ fructu perfui, et impartire nobis unctulum indidem, per istas tuas papillas, mea mellitula : tuumque mancipium irremunerabili beneficio sic tibi perpetuo pignora ; ac jàm perfice, ut meæ Veneri Cupido pennatus assistam tibi.
An, inquit, vulpinaris amasio, meque sponte asciam cruribus meis illidere compellis ? siccine me à lupulis conservo Thessalis. Hunc alitem factum ubi quæram ? quando videbo ?
