Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/277

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

mediis papillis meis jàm capillos absconditos, iratus arripuit.

Quo gesto graviter affecta, mecumque reputans dominæ meæ mores, quod hujus rei repulsa satis acriter commoveri, meque verberare sævissimè consuevit ; jàm de fugâ consilium tenebam : sed istud quidem tui contemplatione abjeci statim. Verùm cum tristis indè discederem, ne prorsus vacuis manibus redirem ; conspicio quemdam forficulis attondentem caprinos utres. Quos cum probe constrictos, inflatosque, et jàm pendentes cernerem ; capillos eorum humi jacentes, flavos, ac per hoc illi Bœotio juveni consimiles, plusculos aufero : eosque dominæ meæ, dissimulatâ veritate trado. Sic noctis initio, priùsquam cœna te reciperes, Pamphile mea, jàm vecors animi, tectum scandulare conscendit, quod altrinsecus ædium patore perflatili nudatum, ad omnes orientales cæterosque aspectus pervium, maximè his artibus suis commodum secreto colit.