magicæ nituntur obsequia. Hîc, utpote vivus quidem, sed tantum sopore mortuus, quòd eodem mecum vocabulo nuncupetur, ad suum nomen ignarus exurgit : et in exanimis umbræ modùm ultroneus gradiens, quamquam foribus cubiculi diligenter occlusis, per quoddam foramen profectis naso priùs, ac mox auribus, vicariam pro me lanienam susceptavit. Utque fallaciæ reliqua convenirent, ceram in modum profectarum formatam aurium ei applicant examussim, nasoque ipsius similem comparant. Et nunc adsistit miser hic præmium non industriæ, sed debilitationis consecutus.
His dictis perterritus, tentare fortunam aggredior. Injectâ manu nasum prehendo, sequitur : aures pertracto, deruunt. Ac dum directis digitis, et detortis nutibus præsentium denotor, dùm risus ebullit ; inter pedes circumstantium frigido sudore defluens evado. Nec posteà debilis, ac sic ridiculus, Lari me patrio reddere potui ;
