Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/103

Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

vel certè destinatæ jam cruci candidatus : Quid, inquam, de me fiet, ubi iste jugulatus manè paruerit ? Cui videbor verisimilia dicere, proferens vera ? Proclamares saltem suppetiatum, si resistere vir tantus mulieri nequibas. Sub oculis tuis homo jugulatur, et siles ? Cur autem te simile latrocinium non peremit ? Cur sæva crudelitas, vel propter indicium sceleris, arbitro pepercit ? Ergò, quoniam evasisti mortem, nunc illò redi.

Hæc identidem mecum replicabam : et nox ibat in diem. Optimum itaque factum visum est anteluculò furtim evadere, et viam, licet trepido vestigio, capessere. Sumo sarcinulam meam, et subdita clave pessulos reduco. At illæ probæ et fideles januæ, quæ sua sponte deseratæ nocte fuerant, vix tandem et ægerrimè tunc clavis suæ crebra immissione patefiunt. Et, heus tu, ubi es ? inquam, valvas stabuli absolve : anteluciò volo ire. Janitor ponè stabuli ostium humi cubitans, et jam nunc semisomnus, quid tu, inquit, ignoras latronibus infestari vias, qui hoc noctis iter incipis ? Hem, et si tu, alicujus facinoris tibi