Traduit dans le huitième ou le neuvième siècle par Çri Simha-prabha et Bairotsana.
2. Sarva Tathâgata citta jñâna-guhya artha garbha-vyûha vajra tantra-siddhi yoga âgama samâja sarva-vidya sûtra-mahâyâna sabhi samaya dharma paryâya vivyûha — nâma sûtra.
Le titre en langue Bruj̈a (je n’ai pu apprendre quelle sorte de langue c’est) est donné en caractères tibétains qui se transcrivent en caractères romains comme suit :
Ho-na-pan-ril-til-pi-bu-bi-ti-la-ti-la-sing-hun-hub-hang-pang-ril-hub-pi-su- bang-ri-je-hal-pahi-ma-kyang-kuhi-dang-rad-ti, ཧོ་ན་པན་རིལ་ཏིལ་པི་བུ་བི་ཏི་ལ་ཏི་ཏ་སིང་འུན་འུབ་ཧང་པང་རིལ་འུབ་པི་སུ་བང་རི་ཞེ་ཧལ་པའི་མ་ཀྱང་ཀུའི་དང་རད་ཏི.
Tibétain : De-vin-gçegs-pa thams-cad-kyi thugs-gsang-vahi-ye-çes-don-gyi-sñing-po rdo-rje-bkod-pahi rgyud-rnal-hbyor-grub-pa-kun-hdas-rig-pahi mdo-theg-pa chen-po-mngon-par-rdzogs-pa chos-kyi-rnam-grangs-rnam-par-bkod-pa j̈es bya vahi mdo, དེ་བིན་གཞེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུགས་གསང་བའི་ཡེ་ཤེས་དོན་གྱི་སྙིང་པོ་རྡོ་རྗེ་བཀོད་པའི་རྒྱུད་རྣལ་འབྱོར་གྲུབ་པ་ཀུན་འདུས་རིག་པའི་མདོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མངོན་པར་རྯོགས་པ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་རྣམ་པར་བཀོད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ (folios 120-408) : « L’essence des mystères de tous les Tathâgatas, etc. » : ouvrage traitant, en général, de doctrine mystique et morale.
Traduit de la langue bruj̈a, dans le pays Bruj̃a, par Dharma-bodhi-dâna-raxita et le Lotsava tibétain Chen-tsan-skyes.
3. Point de titre sanskrit, tib. De-vjin-gçegs pa-thams-cad kyi-gsang-va etc., དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གསང་བ (folios 408-503). Les mystères (ou secrets) de tous les Tathâgatas etc. On le considère comme étant une portion du traité précédent.
