Page:Adhémar d'Alès - Dictionnaire apologétique de la foi catholique, 1909, Tome 2.djvu/450

Cette page n’a pas encore été corrigée

887

INQUISITION

888

Innocenta III papæ epistolae, dans Mig^ne, Patrologie laline, t. CGXIV, CCXVII ; éd. Baluze. Paris, 1782, 2 vol. in-f°. — Registres des papes au 27//=. « /éc/e (Grégoire IX, Innocent IV,.lexandreIV, Urbain IV. Clément IV, Grégoire X, Nicolas III, Martin IV, Nicolas IV, Boniface VIII. Benoît XI), édités par l’Ecole française de Rome. Paris, plusieurs volumes in-4’(en cours de publication). — Regesta démentis papæ I’, éd. des Bénédictins, Rome, 1885, 9 vol. in-f’J. — Registres des papes du xiv" siècle (Jean XXII, Benoit XII, Clément VI, Innocent V ! , Urbain V, Grégoire XI), édités par l’Ecole française de Rome. Paris, plusieurs volumes in-^" (en cours de publication). — Haillard-BréboUes. Ilistoria diplomutica Frederici secundi. Paris, 1802-1861, 6 vol. in-4°. — Laurière. Ordonnances des rois de France de la troisième race, recueillies par ordre chronologique, Paris, 1828 et suiv. 18 vol. in-f. — De Laborde. Layettes du trésor des Chartes, tome III. Paris, in-V^ — Etablissements de saint Louis, éd. Viollct. Paris, 1881 et suiv. 4 vol. in-8°. — Beaumanoir. Coutumes du Beauvaisis (éd. Beugnot). Paris, 18^2, in-8°.

OuvR, GKS, I. Histoire géniîrale de l’Inquisition. Væandnrd(abbé). le pouvoir coercitifde l’Eglise (dans la Reyue du clergé français, 1906) ; L’Inquisition. Paris, 1907, in-13. — Guénégaud. Les origines de l’Inquisition. Genève, 1892, in-8*. — Finke (H). Studien fur Inquisitionsgeschichte (dans la Rômische Quartalschrift, 1892). — Limborch (P.). Ilistoria inquisitionis cui subjungitur Liber seittentiarum Inquisitionis Tolosanæ ab anno 1307 ad annum 13’24. Amsterdam, 1692, 2 vol. in-f".

— Jacquier (Nicolas). Flagellum hæreticorum fascinariorum. Francfort, 1581. — Paramo (L. a), Regni Siciliæ inquisitoris. De origine et progressa officii sanctæ Inquisitionis ejusque dignitate, de Romani pontificis potestate et delegala inquisitorum, edicto fidei et ordine judiciario S. Officii, quæsliones.V, libri V. Madrid, 1698, C. — Pauli Veneti. Ilistoria Inquisitionis. Rotterdam, 1651, in-12. — MarsoUier. Histoire de l’Inquisition et de son origine. Cologne (Paris), 1698, 2 vol. in-12. — Arnould (.rtbur). Histoire de l Inquisition. Paris, 1869. in-12. — Goujet. Histoire des inquisitions. Cologne, 1758, 2 vol. in-18. — Harris Rule (Wil liam). Ilislory of the Inquisition. Londres et New-York, 18^4, 2 vol. — Hoffmann. Geschichie der Inquisition. Bonn. 1878, 2 vol. in-8’. — Lea. Histoire de l’Inquisition, traduite par S. Reinacli, précédée d’une introduction historique de Paul Fredericq. Paris, 1900, 2 vol. in-8. — Knœppler (D""). Zur Inquisitions frage{danses Historischepiilitische Blâtler fur das katholische Deutschland). Munich, 1882. — Douais (Mgr). L Inquisition, ses origines, sa procédure. Paris, 1906, in-S". — Henner. Ileitriige zur Organisation und Competenz der pæpstlichen Ketzergerichte. Leip/.ig, 1890, in-S ». — llansen. Der Maliens maleficorum (dans la Wesldeutsche Zeitschrijt, 1890). — Zauberuahn, Inquisition und Hexenprocess im Mittelatter und die Entstehung der grossen Herenverfolgung. Munich, 1890, in-8°.

— Havet (.lulien). L hérésie et le bras séculier au Moyen.ige jusqu’au xiii’siècle. Paris, 1881, brocli. in-S". — Crespin. Histoire des Martyrs (1619), rééditée. Paris, 1 885-1 88g, 3 vol. in- 4°. — Luchaire (A), Innocent III. Paris, 1905-1907, 5 vol. in-16.

Ouvrages, II. PnocÉDuns de l’Inquisition.

Tanon. Histoire des trihunaur de l’Inquisition. Paris, 1898, in-8°. — Esmein. Histoire de la procé dure criminelle en France et spécialement de la procédure inquisitoriale depuis le xiii » siècle jusqu’à nos jours. Paris, 1882, in-8°. — Franciscus, episcopusSquillacensis. Tractatus fidei ubi est tota materia hæresis, ubi prnbatur quomodo potest procedi contra liæreticos et fidei christianæ aeniulos. ik^li, in-f’. — Bernardi Comensis (P.), Ordinis Prædicatorum. Lucerna inquisitorum hæreticae pravitalis in qua summatim continelur quidquid desideraiur ad hujusmodi inquisitionis munus exercendum. Milan, 1566, in-8°. — P. Ignatius Lupus de Bergaino, ord. reformât. S. Francisci. .ofa lux in edictum S. Inquisitionis, Bergame, 1648, f°. — Simancæ (Jac). Praxis hæreseos sive enchiridion judicum iiolatæ religionis. Venise, 15C8, f". — Thomas del Bene. De officio.S’. Inquisitionis. Lyon, 1666. — Umberti Locati, Placentini, ex ordine Prædicatorum. Opus quod judiciale inquisitorum dicitur, ex diversis theolngis et judicibus. Rome, 1070, in-4°. — Sacro Arsenale overo pratica deW officio délia S. Inquisizione, ampliata d’Alf. Eliseo Masini da Bologna, inquisitore. Rome, 1689, in-4°. — Caréna (Cæsaris). Tractatus de officio SS. Inquisitionis et modo procedendi in causis fidei, in très partes difisus ; his accesserunt XV quæstiones ad inquisitores D. Guidonis Ful-Cddii cardinalis et episcopi Sabinensis et postea démentis papæ IV, et ejusdem auctoris annotationihiis illustratio. Lyon, 166g, f". — Johannis Calderini. Tractatus noi^us de hæreticis in quo omnia quæ ad officium inquisitorum contra hæreticam pravitatem spectant continentur. Venise, 15^1, in-4°. — Repertorium Inquisitorum pravitntis hæreticæ in quo omnia quæ ad hæresiim cognitionem ac S. Inquisitionis forum pertinent, continentur, correctionibus et aunolutionibusQuintilliani Mandosii ac Pétri Vendrameni jurisconsultorum decoratum et auctum. Venise, b-b, in-4°. — Flores directorii inquisitorum collecti a Fr. Aloysio Bariola Mediolanensi, Augustiniano. Milan, 162.1, in-8*. — Sebastien Palellcs (P.). De materiis tribunalium S. Inquisitionis seu de regulis mullipliribus pro formando quo^’is eorum ministro, præsertim consultore, præmissis.Mil prolegomenis de origine et progressa dictorum tribnnalium. Rome, l6511 656, 8 vol., 1°. — Angeli Pistachii Caslelli (P.). Tractatus de superstitione reoriimque judicio, duas partes compleclens, in prima singulæ superstitionis species, in altéra administrorum S. Officii requisita prit-ilegia et jurisdictio mosque procedendi in causis ad S. Inquisitionis tribunnldednctis e.iplicantur. Naples, 1678, f. — Johannes Alberghinus. Manuale qualificatorum inquisitionis. Palerme, 1642, in-8. — J. B.Neri, ordinis Minimorum. De judice S. Inquisitionis. Florence, 168Ô, in-4’. — Anselmus Dandinus. De suspectis de hæresi opus in duas partes distributum, quariim altéra de iis qui dicuntur suspecti de hæresi, altéra de poenis quibits plectuntur suspecti de hæresi. Rome, 1708, {°. — Douais (Mgr). La procédure inquisitoriale en Languedoc.’Paris, 1900, in-8*. — Germain. l’ne consultation inquisitoriale au xive siècle. Montpellier, 18.Î7, in-4*. — Douais (Mgr). La formule « Communicato bonorum virorum consilio » des sentences inquisitoriales. Paris, 1898, in-8*. — Ficker. Die gesetzliche Einfuhriing des Todestrafes fiir Ketzerei (dans les Mittheilungen des Instituts fur o’sterreichische Geschichtsfnrschung, t. I. Innsbruck, 1880. — Koher. Gefiingnisstrafe gegen Kleriker und Mouche (dans la Tiibinger theologische Quartalschrift, 1877) ; Die Déposition und Dégradation. Ti’ibingen, 1867, in-8° ; Die kôrperlische Zuchtigung als kirchlicher Strafmittel (dans I.t