Page:Œuvres de Fermat, Tannery, tome 1, 1891.djvu/238

Cette page n’a pas encore été corrigée


< AD ADRIANI ROMANI PROBLEMA >[1]


Viro Clarissimo Christiano HUGGENIO P. F. S. T.[2]

Dum Francisci Vietae[3] celebre illud Ad problema Adriani Romani responsum accuratius anno superiore examinarem, et in verba capitis sexti incidissem quibus profitetur subtilis ille mathematicus haud scire se « an ipsemet » Adrianus « ejus quam proposuit sequationis genesim et symptomata pernoverit », subvenire cepit an ipsemet quoque Vieta æquationis illius famnosœ satis generalern tradiderit aut invenerit solutionem.

Proponentis quippe Adriani Romani verba haec sunt, emendante Vieta[4]:

Detur in numeris algebricis

45 (1) - 3795 (3) + 95634 (5) - 1138500 (7)
+ 7811375 (9) - 34512075 (11) + 105306075 (13) - 232676280 (15)
+ 384942375 (17) - 488494125 (19) + 4838418000 (21) - 3786588000 (23)
+ 236030652 (25) - 117679100 (27) + 46955700 (29) - 14945040 (31)
+ 3764565 (33) - 740259 (35) + 111150 (37) - 12300 (39)
+ 945 (41) - 45 (43) + 1 (45) æqualis numero dato;

quæritur valor radicis.

  1. Ce morceau, qui, comme le précédent, concerne les travaux de Fermat sur Viète, a été publié par M. Ch. Henry (Recherches, etc., p. 211-213) d'après le manuscrit Huygens 30 de l'Université de Leyde.
  2. Lisez: Petrus Fermatius, senator Tolosanus.
  3. Viète, édition Schooten ou des Elzevirs, pages 305-324.
  4. De fait, Fermat ne cite exactement ici ni l'énoncé d'Adrien Romain, dont il a toutefois conservé les notations, ni la formule adoptée par Viète, page 308.