20 ŒUVRES
Tridentini Concilii. Attende enim quid adjungat : Sic etiam juxia Tridenlinum homo recipiens inspirationem, illam abjicere potest, et liberum arbitrium à Deo motum potest disseniire si velit' [p. 36 sq.].
G. — TEXTES DES[PÈBES ET DES CONCILES
S* Augustin. — De Genesi ad litteram (édition de 1679).
Lib. I. c. 19. Gùm enim quemdam de numéro Ghristia- norum ea in re, quam optimè norunt, errare deprehenderint, et vanam sententiam suam de nostris libris asserere, quo pacte illis libris credituri sunt, de resùrrectione mortuorum, et de spe vitae aeternae, regnoque cœlorum, quando de his rébus, quas jam experiri vel indubitatis numeris percipere potuerunt, fallaciter putaverint esse conscriptos? [p. 5^].
St. Grégoire. — Dialogi (édition de 1705).
Lib. I. c. 4- p- 271. Quid miraris, Petre, quia fallimur qui homines sumus? An mente excidit, quod David, qui prophétise spiritum habere consueverat, contra innocentem Jonathae filium sententiam dédit, cùm verba pueri mentientis audivit? Quod tamen quia per David l'actum est, et occulto Dei judicio justum fuerit, non videmus. Quid ergo mirum si ore men- tientium aliquando in aliud ducimur, qui prophetse non sumus ? Multum vero est, quod uniuscujusque Praesulis mentem curarum densitas dévastât. Gumque animus dividi- tur ad multa, sit minor ad singula ; tantoque ei in una qualibet re subripitur, quando latius in multis occupatur [P- 45].
��quam ipsi libertatem arbitril vocant, cum illa prœdeterminatione con- ciliant.
I. Plus haut, Jansénius disait : ... Respondetar quandiu hic vivimus sive in infidelitate ante gratiam sive jam sub gratià, indijjereniiam ad contraria, hoc est ad volendum faciendamque bonum et malum semper inesse libero arhitrio...
�� �
