Page:Œuvres de Blaise Pascal, III.djvu/627

Cette page n’a pas encore été corrigée

ADDITIONS ET CORRECTIONS 611

get etiam in tertiâ base, quare ex eodem et iiî quarlâ et sic in infinitum.

Totum ergo negolium in secundi lemmatis de- monstratione consistit, quae sic fiet.

Si haec proportio in base quâlibet contingat ut in quartâ DA ; id est si contiguae cellulae D, B sunt inter se ut i ad 3, sitque B ad Ô ut 2 ad 2, sitque ad X ut 3 ad I :

Dico eamdem proportionem et in quintâ base H {k leperiri, et cellulam v. g. E esse ad C ut 2 ad 3.

Etenim D est ad B ut i ad 3 ex hypoth. Ergo D -^B seu E est ad B ut I H- 3 sea 4 ad 3. Jam B est ad ô ut 2 ad 2 ex hyp. Igitur, B-hO seu G est ad B ut 2 -h 2 seu 4 ad 2 , sed ex ostensis B est ad E ut 3 ad 4 ; ergo ex perturbata proportione C est ad E ut 3 ad 2. In reliquis demonstrabitur simililer. Q.E.D.

��Consect.

��12.

��Omnis cellula est ad proximè majoremcorradica- lem ut exponens seriei, ad exponentem basis.

Sit quaevis cellula C . Dico G esse ad F proximè corradicalem, ut 3 exponens seriei ipsius propositœ cellulœ G ad 5 exponentem suœ basis.

Etenim E est ad G ut 2 ad 3, ea? ii Consect. Ergo E-f-G^ett F est ad G ut 2 H- 3 seu 5 ad 3.

Consect. i3.

Omnis cellula, est ad proximè majorem ejusdem seriei ut radix ad exponentem basis.

�� �