Page:Œuvres de Blaise Pascal, III.djvu/364

Cette page n’a pas encore été corrigée

ai8 OEUVRES

plius est, à quolibet numéro exordium sumat illa progressio, sive incipiat ab unitate, ut isti 1, 4, 7, 10 y 13, etc. y qui sunt ejus progressionis quse per incrementum ternarii procedit et ab unit aie sumit exordium; sive ab aliquo hujus progres- sionis numéro incipiat ut isti 7 , 10, 13, 16, 19; sive, quod ultimum est, à numéro qui non sit ejus progressionis, ut isti 5, 8, 11, 14, quorum pro- gressio per ternarii differentiam procedit, et à numéro 5, ipsi progressioni extraneo, exordium sumit. Et, quod sanè fœliciter inventum est, tam multos différentes casus, unicâ ac generalissimâ resolvit methodus ; adeo simplex, ut absque litte- rarum auxilio, quibus difficiliores egent enuntia- tiones, paucis lineis contineatur: ut ad ïînem pro- blematis sequentis patebit.

Definitio.

Si binomium, cujus alterum nomen sit A, alte- rum vero numerus quilibet ut 3, nempe A-f- 3, ad quamlibet constituatur potestatem ut ad quartum gradum, cujus haec sit expositio.

A*-4-i2,A'H-54,A-^H-io8,A-h8i;

ipsi numeri 12, 54, 108, per quos ipse A multipli- catur insingulis gradibus,quique partim ex numeris figuratis, partim ex numéro 3 qui binomii est sè-

��2. Pascal faisait peu de cas de la notation algébrique. On lit dans la lettre, déjà citée, de Sluze à Brunetti (CEuv. de Fermât, II, p. 3i5 Voir sapra, p. 3oo, note 2) : « Il est bien vrai qu'il me déplaît que d'abord je ne suis pas du sentiment de M. Pascal touchant l'Analyse spécieuse, de laquelle je fais plus de cas que lui. »

�� �