Page:Œuvres de Blaise Pascal, II.djvu/250

Cette page n’a pas encore été corrigée

GENERATIO GOINISECTIONUM »

Dejinitiones .

Si a puncto, extra planum circuli sumpto, ad punctum in peripheria sumptum ducta recta linea utrimque infinita circaperipheriam feratur, manente puncto illo immobili, superficies quam in sua cir- cumvolutione describit infinita haec recta dicetur superficies conica ; spatium infinitum intra superfi- ciem conicam comprehensum vocabitur conus ; cir- culus vero dicetur basis coni : punctum immobile, vertex ; pars superficiei quse a vertice versus basim in infinitum ad altéras partes protenditur dicetur semi superficies conica ^ ; recta illo modo assumpta, in quo- cumque circumvolutionis suae situ constituta, verti- calis dicetur.

Corollarium i.

Hinc patet, si a puncto verticis ad quodlibet punc- tum in peripheria vel in superficie conica ubicum-

��1. La copie porte pour titre (de la main de Leibniz) : Pascaliigene- ratio conisectionum. EUe fut reproduite pour la première fois par Ge- rhardt (art. cité pp. 197-202).

2. Cf. Desargues, dans son Brouillon Projet (Œuvres de Desar- gues, t. I, p. iSg): (c On concevra qu'une seule partie de ce cornet ou cône contenue de l'un des cotez de son sommet et qui passe ailleurs pour un cône entier, n'est considérée ni ne passe ici que pour une moi- tié de cornet ou de cône et non pour un cône entier. »

�� �