Les Fleurs du mal (1861)/Franciscae meae laudes
Pour les autres éditions de ce texte, voir Franciscae meae laudes.
LX
FRANCISCÆ MEÆ LAUDES
Novis te cantabo chordis,
O novelletum quod ludis
In solitudine cordis.
Esto sertis implicata,
O femina delicata
Per quam solvuntur peccata !
Sicut beneficum Lethe,
Hauriam oscula de te,
Quæ imbuta es magnete.
Quum vitiorum tempestas
Turbabat omnes semitas,
Apparuisti, Deitas,
Velut stella salutaris
In naufragiis amaris……
Suspendam cor tuis aris !
Piscina plena virtutis,
Fons æternæ juventutis,
Labris vocem redde mutis !
Quod erat spurcum, cremasti ;
Quod rudius, exæquasti ;
Quod debile, confirmasti.
In fame mea taberna,
In nocte mea lucerna,
Recte me semper guberna.
Adde nunc vires viribus,
Dulce balneum suavibus
Unguentatum odoribus !
Meos circa lumbos mica,
O castitatis lorica,
Aqua tincta seraphica ;
Patera gemmis corusca,
Panis salsus, mollis esca,
Divinum vinum, Francisca !