Wikisource

Le folklore flamand/Nomenclature des principales sources citées

Isidoor Teirlinck
Le folklore flamand
Charles Rozez,  (1, p. 161-162).

NOMENCLATURE

des
PRINCIPALES SOURCES CITÉES.
  1. Biekorf. Dat is een leer- en leesblad voor alle verstandige Vlamingen, verschijnende vier-en-twintig maal ’sjaars. Brugge, De Plancke.  Trois années ont paru.
  2. Cannaert (J.-B.). Bijdragen tot de kennis van het oude strafrecht in Vlaanderen. Gent, F. en E. Gyselynck, 1835.
  3. ’t Daghet in den Oosten. Limburgsch Tijdschrift voor Taal- en andere Wetensweerdigheden. Hasselt, Michiel Ceysens, 1885 en volgende jaren.  Indispensable au folkloriste.
  4. De Bo (L. L.). Westvlaamsch Idioticon. Brugge, Enw. Gailliard en Comp., 1873.  Il existe une seconde édition.
  5. De Cock (A.). Volksgeneeskunde in Vlaanderen. Gent, J. Vuylsteke, 1891.
  6. De Reume. Les Vierges miraculeuses de la Belgique.
  7. Dodonaeus (R.). Cruydt-boeck, Antwerpen, Balth. Moretus. 1644.
  8. Gebhart (J.). Das Kirchliche Jahr. Pest, Heckenast, 1836.
  9. Gittée (A.). Vraagboek tot het zamelen van Vlaamsche Folklore. Gent, J. Voylsteke 1888.
  10. Grimm (J.-L.). Deutsche Mythologie.  Une des meilleures éditions est celle de 1875-1878, Berlin.
  11. Harou (A.). Contributions au Foklore de la Belgique. Paris, Émile Lechevalier, 1892.
  12. Harrebomée (P.-J.). Spreekwoordenboek. Utrecht, 1858-1870.
  13. Horae Belgicae van Hoffmann von Fallersleben. Breslau en Leipzig, 1830-1862.
  14. Jessen (C.) und Pritzel (G.). Die deutschen Volksnamen der Pflanzen, Hannover, 1882.
  15. Joos (A.). Schatten uit de volkstaal.
  16. Joos (A.). Vertelsels van het vlaamsche volk. I, II, III. Gent, Siffer.
  17. Kalff (G.). Het Lied in de

    Middeleeuwen. Leiden, 1884.

  1. Kiliaen’s Woordenboek.
  2. Lobelius (M.). Kruydtboeck. Antwerpen, 1581.
  3. Oomen (A.-M.). Het Plantenrijk, zijne Legenden, Poëzie en Symboliek in dealgemeene mythologie en in het Christendom. Antwerpen, sans date.
  4. Panken. Noordbrabantsche Sagen.
  5. Plönnies (M. von). Légendes et traditions de la Belgique, traduites librement du texte allemand, par L. Piré. Cologne, 1848.
  6. Rond den Heerd.  Paraît à Bruges.
  7. Rutten (A.). Bijdrage tot een Haspengouwsch Idioticon. Antwerpen, Jan Boucherij, 1890.
  8. J. Samijn. Kruidwoordenboek van De Bo. Gent, 1888.
  9. Schuermans (L.-W.). Algemeen Vlaamsch Idioticon. Leuven, 1865-1870.
  10. Schuermans. Bijvoegsel aan het alg. VI. Idioticon. Loven, Fonteyn, 1885.
  11. Sloet(L.-A., J.-W.). De Dieren in het Germaansch Volksgeloof en Volksgebruik. ’S Gravenhage, Nijhoff, 1888.
  12. Snellaert (F.-A.). Oude en Nieuwe Liedjes. Gent, 1864.
  13. Tuerlinckx (J.-F.). Bijdragetot een Hagelandsch Idioticon. Gent, 1886.
  14. Twyfelloos (Degronckel). ’t Payottenland zooals het van onheugelijke tijden gestaen en gelegen is. Brussel, 1852.
  15. Vercoullie (J.). Beknopt Etymologisch Woordenboek der Nederlandsche Taal. Gent, J. Vuylsteke, 1890.
  16. Volk en Taal. Maandschrift over gebruiken, geschiedenis, taalkunde en dietsche belangen, uitgegeven door de Zantersgilde van Zuid-Vlaanderen. Indispensable au folkloriste.
  17. Volkskunde. Eerst onder redactie van A. Gittée en Pol de Mont, en nu onder redactie van A. De Cock en Pol de Mont.  Indispensable au folkloriste.
  18. Ons Volskleven. Onder leiding van J. Cornelissen en J.-B. Vervliet.  Indispensable au folkloriste.
  19. Wolf (J.-W.). Niederländische Sagen. Leipzig, 1845.
Récupérée de « https://fr.wikisource.org/w/index.php?title=Le_folklore_flamand/Nomenclature_des_principales_sources_citées&oldid=14326285 »