Amics Bernartz de Ventadorn


Amics Bernartz de Ventadorn,
com vos podetz de chant sofrir,
can aissi auzetz esbaudir
lo rossinholet noih e jorn ?
auyatz lo joi que demena !
tota noih chanta sotz la flor.
melhs s’enten que vos en amor.

Peire, lo dormir e.l sojorn
am mais que.l rossinhol auvir ;
ni ja tan no.m sabriatz dir
que mais en la folia torn.
Deu lau, fors sui de chadena,
e vos e tuih l’autr’ amador
etz remazut en la folor.

Bernartz, greu er pros ni cortes
qui ab amor no.s sap teuer :
ni ja tan no.us fara doler
que mais no valha c’autre bes,
car, si fai mal, pois abena.
greu a om gran be ses dolor ;
mas ades vens lo jois lo plor.

Peire, si fos dos ans o tres
lo segles faihz al meu plazer,
de domnas vos die eu lo ver :
non foran mais preyadas ges,
ans sostengran tan greu pena
qu’elas nos feiran tan d’onor
c’ans nos prejaran que nos lor.

Bernartz, so non es d’avinen
que domnas preyon ; ans cove
c’om las prec e lor clam merce ;
et es plus fols, mon escien.
que cel qui semn’ en l’arena.
qui las blasma ni lor valor ;
e mon de mal ensenhador.


Peire, mont ai lo cor dolen,
can d’una faussa me sove,
que ma mort, e no sai per que.
mas car l’amava finamen.
falhai longa carantena.
e sai, si la fezes lonhor,
ades la trobara pejor.

Bernartz, foudatz vos amena,
car aissi vos partetz d’amor,
per cui a om prêts e valor.

Peire, qui ama, desena,
car las trichairitz entre lor
an tout joi e pretz e valor.