choses inutiles et ramassera les choses nécessaires : celui qui purifiera par l’esprit.
Plus loin, il sera dit que c’est le fils de l’homme.
Τότε ἀφεις τοὺς ὄχουσς, ἦλεν εἰς τὴν οἰκίαν ὁ Ἰῆσοῦς· ϰαὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταί αὐτοῦ, λέγοντες· Φράσον ἡμῖν τὴν παραβολήν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ.
Ὁ δὲ ἀποϰριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Ὁ σπείρων τὸ ϰαλὸν σπέρμα ἐστίν ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ ϰόσμος· τὸ δὲ ϰαλὸν σπέρμα, οὖτοί εἰσιν οἱ υἱοί τῆς βασιλείας· τὰ δὲ ζιζάνια εἰσιν οἱ υἱοί τοῦ μονηροῦ.
Ὁ δὲ ἐχθρός ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δέ Θερισμός συντέλεια τοῦ αἰωνός ἐστιν· οὑ δὲ Θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν.
Ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια, ϰαὶ πυρὶ ϰαταϰαίεται· οὖτως ἔσται ἐν τῇ συντελεία τοῦ αἰῶνος τούτου.
Ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, ϰαὶ συλλέξουσιν ἐϰ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σϰάνδαλα, ϰαὶ τοὺς ποιῦντας τὴν ἀνομίαν.
Καὶ βαλοῦσιν αὐτούς εἰς τὴν ϰάμινον τοῦ πυρός· ἐϰεῖ ἔσται ὁ ϰλαυθμός ϰαὶ ὁ βρυγμός τῶν ὀδόντων.
Τότε οἱ δίϰαιοι ἐϰλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος, ἐν τῇ βασιέᾳ τοῦ πατρός αὐτῶν· Ὁ ἐχων ὦτα ἀϰούειν ἀϰουέτω.
Matth. xiii, 36-42 ; Marc iv, 10, 14-20 ; Luc viii, 9, 11-15.
| Matthieu, xiii, 36. Alors Jésus, ayant renvoyé le peuple, s’en alla à la maison, et ses disciples, étant venus vers lui, lui dirent : Explique-nous la similitude de l’ivraie du champ. | Et les disciples se mirent à interroger Jésus : Explique-nous cette similitude de l’ivraie du champ. | |
| 37. Il leur répondit, et leur dit : Celui qui sème la bonne semence, c’est le fils de l’homme ; | Et Jésus leur dit : le maître sème du bon grain, c’est le fils de l’homme. |
