Γῆ Ζαβουλών ϰαὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδόν θαλάσσης πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ ϰαθήμενος ἐν σϰότει εἰδε φῶς μέγα, ϰαὶ τοῖς ϰαθημένοις ἐν χώρᾳ ϰαὶ σϰιᾷ θανάτου, φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς.
Ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθέν διά Ἡσαῖου τοῦ προφήτου, λέγοντος·
Ἰδοὺ ὁ παῖς μου, ὅν ᾑρέτισα· ὁ ἀγαπητός μου, εἰς ὄν εὐδόϰησεν ἡ ψυχή μου·
θήσω τὸ πνευμά μου ἐπ’ αὐτόν, ϰαὶ ϰρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγέλεῖ.
Οὐϰ ἐρίσει, οὐδὲ ϰραυγάσει· οὐδὲ ἀϰούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνήν αὐτοῦ.
Κάλαμον συντετριμμένον οὐ ἀτεάξει, ϰαὶ λῖνον τυφόμενον οὐ σβέσει· ἔως ἀν ἐϰβάλῃ εἰς νῖϰος τὴν ϰρίσιν.
Καὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσι.
Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησε μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς τὴν θάλασσαν· ϰαὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἠϰολούθησαν αὐτῷ, ϰαὶ ἀπό τῆς Ἰουδαίας.
Καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων, ϰαὶ ἀπὸ τῆς Ἰδομπαίας, ϰαὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου· ϰαὶ οἱ περὶ Τύρον ϰαὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολὺ, ἀϰουσαντες ὄσα ἐποίει, ᾖλθον πρὸς αὐτὸν.
Καὶ πεσῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας ϰαὶ τὰς ϰώμας, διδάσϰων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, ϰαὶ ϰηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας.
| Luc, iv, 15. Car il enseignait dans leurs synagogues, et il était honoré de tout le monde. | Et il enseignait dans les réunions et était honoré de tous. | |
| 42. Et une multitude de gens qui le cherchaient vinrent au lieu où il était, et ils voulaient le retenir afin qu’il ne les quittât pas. | Le peuple le retenait pour qu’il ne s’en allât pas. | |
| 43. Mais il leur dit : Il faut que j’annonce aussi le règne de Dieu aux autres villes ; car c’est pour cela que j’ai été envoyé. | Mais il leur dit : Il faut que j’annonce aussi le vrai bonheur aux autres : c’est à cela que je suis destiné. |
