Page:Thresor de la langue francoyse, 1606, 1, Masset, Aegidius, Nomenclator.djvu/160

Cette page n’a pas encore été corrigée
DE MORBIS ARBORVM. CAP. XLVII. 97


Vibex Persio, Signum verberis : & vestigium in carne remanens e vi verberis. ἴβυκ Hesych. στιγμή, σμώδιγκ, μώλωy, πελίωμα, πελίδνωμα. AL. Streichmal, schmarren B. Gheslagen streep, streeme GAL. Marque demeurant puis qu'on a este fesse ITAL. Signale, tacherella Boccat H. Roncha sennal del guelpe

Vitiligo Celso, Cutis vitium infectæ. λευχή & ἀλφόϛ, morpheam vocant Barbari.

Vlcus Plin. ἕληοϛ. Solutio continuitatis a rosione proueniens. AL. Ein offner schad oder geschwer B. Zeer, oft sweere GAL. Vlcere ITAL. Vlcere GAL. Llaga que haze materia

Vlcus Chironium Celso, quod magnum est, & oras callosas tumentesque habet. quod & Telephium nominant. illud, quod Chirone præctante Medico opus habeat : hoc, a Telepho, quem immedicabili vlcere affectum A chilles medicatus fuit. xειρώνιον ἕλχοϛ & τηλέφιον. AL. Bos geschwer B. Boos en quæt zeer GAL. Maling & mauuais vlcere ITAL. Piaga immedicabile o incurabile GAL. Llaga incurable

Vlcus malignum tetrum Plin. δυσίατον, χαχοηθὶϛ ἕλχοϛ χαἰ δυσαλθεϛ Dioscor. vlcus verminosum, quod vermibus scatet. σχωληχιῶν, virulentum : ἰῶδεϛ, saniosum, purulentum, ἰxωῤῥοούν.

Vomica Cels. Plin. Iuuen. Abscessus malignus latens, puris plenus ἀποστήματοϛ εἲδοϛ. AL. Geschwer B. Verholen ghesweer GAL. Apostume secrete ITAL. Apostema scosa H. El botor segreto

Vomitus Celso, R eiectio eorum quæ in ventriculi spatio continentur. ἐμετόϛ. AL. Kotzung, das erbrechen, das kotzen B. Ouergheuinghe, spouwen, bræcken, quasi canino ritu reijcere GAL. Vomissement ITAL. Gomito H. Vomito.

Vteri strangulatus præfocatio matricis Aureliano, strangulatus vuluæ Plin. Recursus vteri ad superiora, respirationis defectum inuehens. πνἰκ ὑϛεριχή Dioscor.

Vulneris crusta Celso. ἐxάρα. AL. Die ruffen auff einer wunden B. De roof van een wonde GAL. La crouste d'vne playe ITAL. La crusta della piaga H. La parte sobrera y dura de llaga

Vulneris os Celso. στόμα τραύματοϛ pro hiatura. AL. Die weitte der wunden B. De gapinghe oft den mont van de wonde GAL. L'ouuerture de la playe ITAL. La larghezza della piagha H. La boca de la herida

Vulnus Virg. τραύμα, τρῶμα Herodoto. AL. Ein wunden B. Een wonde, oft houwe GAL. Vne playe, ou ferite ITAL. Piaga, ferita, colpo H. Llaga herida.

______________________

DE MORBIS ARBORVM.

CAP. XLVII.


ALburnum Plin. Mollissima pars arboris teredini obnoxia, a colore nomen habens. στέαρ δένδρου. AL. Die spinn B. Tspint, het witte vant hout GAL. Aubier, aubour ITAL. Rasa o grasso dell' arbore H. Albura o blanco de la madera

Articulatio Plin. Cum vi tempestatum, germina vitium auferuntur : aut imperitia læduntur, aut vitiose cæduntur. πράγοϛ. GAL. Rompre ou greuer la vigne

Centrum Duritia ligni clauo similis, inimica serris. ἦλοϛ, χέντρον. B. Een harde ast

Fungus Plin. clauus Eid. patella Eidem. ἡ=λοϛ. Arborum morbus e solis exustione. AL. Die brenner am baumen, wenn sie an der sonnen verbrennen B. De boomen brant, alsse ænder sonnen verbernen

Nodus arboris. συστροφή. tuber Plin. conctat callo carnis inse conuoluto. AL. Knorre eins baums B. Quast, oft ast GAL. Vn neud, vn cin

Panus Plin. Tumor fungosus in arboribus in panis speciem assurgens. φύμα. AL. Baumschwam B. Boomsquam

Rubigo vel robigo, Malum commune & frugibus & vitibus, in illis vredo, in his carbunculus proprie dicitur : quod ex illis Plinij verbis intelligo, Cælecte frugum vinearumque malum rubigo, quanquam alibi vitia icta confundit, vbi ait, aliis rubiginem, aliis vredinem, aliis carbunculum appellantibus. quo loco doctissimus quidam vir caniculam reponit, voce velut prætorio iure in possessionem rectituta, vt ipse ait. cui minime tamen subscribere queo, cum Canicula mali istius efficiens sit causa, non ipse morbus : quod vel Plinij illa verba conuincant, vbi inquit : Res summa vitium agitur decretorio vuis sidere illo, quod Caniculam appellauimus. vnde carbunculare dicuntur, vt quodam vredinis carbone exustæ. Vredo ista (quæ fit frigore tantum vrente, sole innoxio) χαυθμόϛ Græcis est. at Rubigo in segetibus, μιλτἰϛ Pausaniæ in Boeoticis vocatur. AL. Die rothe, brenner, brandt, rost am korn B. Brant int coren GAL. Nielle des bleds, geler en bourre ITAL. Rubigine delle biaue H. Anuble de trigo, o de los panes


Sideratio Plin. Cum vaporum sucitate arbores moriantur. ἀστροβολία, σφάχελοϛ. AL. Der schlag, der tropff B. Vlam GAL. Bruslure d'arbres, ou autre gastement ITAL. Guastation, o corrottione totale delli arberi o piante H. Pasmadura subita de los atboles

_________________________

DE MORBOSIS.

CAP. XLVIII.


AEnobarbus vel potius ahenobarbus. κανθυγενειοϛ, κανθίαϛ, πυῤῥίαϛ. AL. Roterbart B. Roode bært GAL. Barbe rouge ITAL. Barba rossa H. Taheno en la barua.

Agrippa Plin. qui pedibus prius editis ex vtero nascitur. ἀγρίππαϛ. AL. Der inn der geburt mit den fussen herfur kriecht vnd geboren wird B. Een kint dat metten voeten voorcomt int baren GAL. Enfant fortant auces les pieds deuant ITAL. Bambino ch'esce prima con li piedi H. Nino que echa fuera los pies naçiendo

Alatus pterygodes apud Medicos, cui scoptulæ opertæ alarum in modum extant, teste Galen. & Aretæo quod genus hominum tabi abnoxium est. πτερυγώδηϛ Hippocr. & Aret. φθινώδηϛ Hippocrat. AL. Dem die schulterbletter auszstechen B. Dien de schouderbladeren uytsteecken GAL. A qui les os des espaules sortent fort ITAL. Tisicuzzo Boccat H. A quien se veen mucho los huessos de las espaldas

Ambidexter æquimanus Ausonio, quod vtraque manu æque vtitur. ἀμφιδέκιοϛ. AL. Beyde recht vnnd linck B. Rechts en slincx GAL. Qui est gauchier & droitier ITAL. Ch'e destro & senestro, che s'agiuta con amendoe le mani H. Diestro de entrambas las manos

Ancyloglossus cui lingua est breuiore membranula adctricta. ἀγχυλόλωσσοϛ. quod vitium nisi tollatur in infantia, & adultiorem comitetur atetem, iam etiam μογιλάλοϛ vocabitur. AL. Dem die zung nicht frey ist B. Die de tongriem heeft GAL. Qui a le filet ITAL. Ch'ha il filo de la lingua H. Due tiene el frenillo

Aræosyncritus cui corpus est raræ texturæ, & transpirabile. ἀραιοσύγχριτοϛ, εὐδιάπνευστοϛ. B. Helder van lichæm

Arquatus Celso, auriginosus, a colore auri suffuso. Arquatus, quod eo morbo affectis color & oculi vireant, quasi in arqui cælectis similitudinem. ictericus Horat. ἰχτεριχόϛ. AL. Geelsuchtig, der die ggelsucht hat B. Die de gheelsuchte heeft GAL. Qui a la iaunisse ITAL. Icterico H. Iterico

Atta Festo, qui propter vitium pedum terram attingit potius quam calcat : AL. Der gleich als auff dornen gehet, churpffer, lurtscher, oder schlirper B. Die d'ærde schroomt te gheræcken GAL. Trainepieds ITAL. Che straccia, o strascina e piedi H. Hombre que va con les pieds arrastrando

Attonitus Celso, proprie cui casus fulminis vicini aut tonitrui sonitus stuporem afflauit. ἀπόπληχτοϛ, ἐμβρόντητοϛ. AL. Erstummet, erschlagen B. Verschrickt GAL. Estonne ITAL. Attonito, smarrito H. Attronado, espantado

Balbus Cicer. qui lingua est hæsitante. yελλόϛ. AL. Stamler, statzer B. Stamelær, kekerbout GAL. Begue ITAL. Balbo H. Tardamudo

Blæsus Martiali, cui lingua est impedita & inexplanata. τραυλόϛ AL. Lispeler B. Taterær, lispelær GAL. Gegue ITAL. Balbo H. Tardamudo

Broncus Nonio, qui dentes habet prominulos, & os productum. brochus Varro. AL. Der ein langes maul hat, vnnd den die zeen weit herfur blecken B. Tuytemuyl, die de tanden vooren uytblicken met een langhen muyl GAL. Qui a le menton & les dents de dessous plus auancees que celle de dessus ITAL. Ch'ha le labra disotto molto grosse & infuora H. Hombre que tiene los labros baxos mas gruessos que no tiene los sobreros

Bucco bucculentus Plauto, cui tumidiores sunt buccæ, aut os grandius. γνάθων. AL. Grosz buszbacken, oder der ein grosz maul hat B. Een trompetblaser, volle wanghen, oft wijdtbeck, groot backhuys GAL. Iouflu, ou geullard, qui a la bouche grande ITAL. Ch'ha le guancie infiate, ganassone H. Hombre de bouchettes grandes, carillado

Cæcus Cicer. oculis captus Eidem. τυφλόϛ, ἀλαόϛ, ἀλαωπόϛ Eustath. στύφλωy, ἀλεύστοροϛ Soph. χνὼy Suidæ, λιπαυγήϛ Epigr. AL. Blindt B. Blint GAL. Aueugle ITAL. Cieco H. Ciego

Cæsius Terent. γλαυχόφθαλμοϛ Aphrodys. γλαυχῶπιϛ Homer. AL. Der graw katzen augen hat B. Kat-ooghen GAL. Qui a les yeux de chat ITAL. Ch'ha gli occhi di gatto H. Que tiene ojos de gaton

Caluus Sueton. Myconius, a peculiari incolis Myconi insulæ vitio. μαδάρόϛ, φαλαχρόϛ, yιλόϛ, λειοχάγηνοϛ, φάλανθοϛ Poll. μυχόνιοϛ. AL. Kaal B. Bles, Kæl GAL. Chauue ITAL. Caluo H. Caluo.


I