Page:Leibniz - Die philosophischen Schriften hg. Gerhardt Band 1.djvu/286

Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

272 Ycibnig.

continere realitatem, quia realitas est aliquid commune, quod in diflerentia pura contineri non debet. Re lamen accurate expensa videtur inesse sophisma ratiocinationi, et postulatum esse impossibile, nam cum omnia quae concipiuntur a nobis, sint realia cogitabilia (nihil aliud enim realitas quam cogitahilitas), ideo non debemus postulare ultimam quandam differentiam, in qua nulla insit realitas seu cogitabilitas : nam supponimus omnibus inesse. Sed hinc porro sequetur, nihil a nobis cogilari simplicissimum : salœm enim duo habet, cogitabilitatem et speciem cogitabilitatis, aliquid scilicet commune, et aliquid proprium. Sed in hoc proprio rursus est cogitabilitas : alioqui nou cogitaretur. Ergo hinc sequetur, illa duo non esse séparanda, nec a nobis cogitari nisi uno actu.

Circa subjectum et adjunctum etiam magna est subtilitas. Nos subjectum seu substantiam cogitamus, dum dicimus : ego, ille, hoc ; in his enim aliquid commune cogitamus, id est, subjectum in corporibus ipsis quoque quasi per prosopopoeiam. Omnis qualitas cogitabilis componitur ex cogilabi-Iitate et subjccto cogitabilitatis. lluic suhjecto inest cogitabilitas ; sed aliud est cogitabilitas, aliud subjectio. Ergo hace subjectio cogitari non potest.-ÎX. (idbarb au 2Uh›lanuê.*)

Si Arithmetico diceres, adde mihi bis duo, ita ut inde emergant quinque, aut nega posso le nãv irpófikqμa åptüμqnxôv Àåsiv, Ã tuane haec erit culpa, qui ea, quae Iieri non possunt, imperas, an Arithmetici, qui id, quod vis, faœre non polest ?

Problema Tuum tale ost :-

q lnvenire triangulum, cujus late.ra sint gi 0 numeri rationales, et area ejus sit numerus quadratus.

Esto À B :><› 2 :

BC :><› 2.

  • ) ’Die Qåcmerîuugen fiub nou Ycibnig.