Page:Leibniz - Die philosophischen Schriften hg. Gerhardt Band 1.djvu/240

Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

226 lidbarb an îcilmifi.

ligis ex ratiocinatione mea hoc modo : qnorl praestat, id est perfectins : praestat antem esse, quam non’ esse ; ergo esse est porfectins : iternm scire vis, quid hoc sit dicere praestat ? An melius seu gratins est ? Fingis sine clnhio Te non intelligere, quid nomine perfecti intelligam, item quid hoc sit dicere praestat, ut sensa mentis meae, quae fortasse non satis clare explicni (liret aliter mihi videbatur) manifestius pandam. ldeoque morem geram, totamque rem, omnesque terminos, quihns utor, ita explicare conabor, ut ne dnbitationi locus amplins relinquatnr. Non possnm nlla de re judicium ferre, nisi notionem ejns, quem conceptnm Philosophi vocant, habeam, neque certnm judicium, nisi eonceptnm clarum et distinclnm habeam. Qnia quicqnid distincte non percipitnr, illnd, Iicet menti nostrae observetur, tamen, quid in re ipsa sit, non intelligitnr. Simplices illas notiones rernm, quas in mente nostra habemus, existentiam quandam involvunt, si non actualem, saltem possibilem. Nnllnm enim alind indicium habeo, quod ’certns esse possim aliqnid existere vel non existere, existerc posse vel non existere posse, nisi illnd ex notionibns rernm, quas habeo, colligam. Res enim ipsae non sunt in mea mente, sed illarum notiones. ldeoque cnjns rei simplicem notionem habeo, illnd ant existere ant sallem oxistere posse jndico. Simplicem notionem -voco, quae non est composita ex dnabns vel plnribus notionihus sese mntno tollentibus. Ergo quicqnid nnllam habere potest notionem sen positivnm conceptnm, illnd etiam non existeréposse judico. Item quicqnid notionem seu conceptnm contradictorinm involvit, illnd etiam existera neqnit.

Porro omne illnd, quod existit ant existere potest, ens voco ; quicqnid antem neque existit, neque existere potest, non ens. Ens, realeïi), positivum seu ponere aliqnid in re, et existere posse, unnm idemque signifirant. lllnd quod magis a non ente recedit, quam alternm, ilicitur plns realitatis continere, sen plus in re ponere, quam alternm. Itaque qnicqnid non solnm existere potest, sed etiam actu existit4), plus realitatis hahet eo, quod non existit, exisœre tamen potest. lllnd enim plus a non ente recedit, quam hoc. Non ens enim duo involvit, nnnm, non existere ; alternm, non etiam exisœre posse. Qnod ergo tantnm existere potest, non antem actu existit, illnd al) una parte de non ente recedit, quatenns existere 3) Realitas est praedicatnm positivum.

4) lšxistentia est quaedam realitas.