222 Êcibnig an tidbarb.
indifl’erens esse debet, nohis id est melius, at mnrihus, si boni malique capaces fingantur, pejus. Gervos existere, id ipsis indiiîerens (apud vos), dominis melius, rnsticis pejus, quam si non existèrent. Videtur ergo existentia non esse per se melior non-existentia. Et ita concedam exisœntiam esse perfectionem, sive nulla aliarum vitae circumstantiarum ratione hahüa, melius esse existera quam non existere. Melius antemdnterpretor, cum ratione tabilius. Nisi id aliter expiicare maiis : quo casa mihi circumspiciendum erit denuo, an tune quoque concedendum sit, quod nunc concedo : existentiam esse perfectionem ; sed hoc sensu quem dixi concesso existentiam esse perfectionem, ostendendum est, Ens continens omnes perfectiones (id est, hoc quidem sensu, Ens cum ratione optabilissimum) non implicare contradvielionem.
Aequissimum esse dicis postulatum meum ostendendi, Ens perfectissimum non implicare contradictionem, idque aggrcderis hoc modo : Quidquid non est compositum ex duohus conceptibus se tollentibus, non implicat contradictionem.
Ens perfectissimum non est compositum ex duobus conceptibus se tollentibus.
Ergo Ens perfectissimum non implicat contradictionem. Coucessa majore, pwobas minorem hoc modo :-
Conceptus Eatis non participantis de non ente est simpiicissimus seu mon compositus.
Conceptus Entis perfectissimi est coneeptus Entis non participamis de non- ente.
Ergo coneeptus Entis peijieetissimi. est simplåcissimus. in hoc argumento dubitari potest de majore et minore, quod ne temere dixisse videav, ita explicabo animi senœntiamf Conoeptus entis non participentis de non ente duo involvit : unum : esse, aiternm : nihil nîon esse, seu omnia esse. Quare non possum concedere, esse simplicissimnm, compositum est enim ex his duobus, quae an sint compatibilia, magna quaestio est. Impossihile enim esse videtur, dari Ens quod sit omnia. De tali enim Ente dici poterit, illud esse Te ; item, illud esse me : quod puto non admittes.
Minorem quoque concedere non possum. Neque enim video, cm* necesse sit, Ens periectissimum non participare de non Ente, seu (ne in vocabuiis iudamus) nihil non esse, praesertim si cam, quam ex tuis verbis collegisse
