E prezican e mandan quel glazis an primers.
E no s’es meravilhas sis venc espaventiers
A totz cels de Tholoza can virols mesatgiers.
Els cossols de la vila, coitos e viassiers,
Trameton los messatges ben coitos e marviers
Als baros de las terras e a totz los guerriers,
Que nulhs hom no i remanga, ni sirvens ni arquiers,
Ni cavaliers mirables, ni negus soudaders,
Ni faizitz de boscatge, ni negus hom leugiers.
Qui vol Pretz e Paratge e tornar heretiers,
E si meteish defendre e tornar galaubers
Del venir a Tholoza er aitals lo loguiers
Que dels bes que lai sian er totz temps parsoners.
Per la vila socorrer vengron .M. cavalers
Bos e arditz per armas, e .D. dardacers.
E can foron essems el parlamens pleniers
Dels homes de la vila e dels lor capdalers,
Pelfortz denant los autres, car es gentils parlers,
Se razona els mostra los faitz els milhoriers,
« Baros, » vos de Toloza, « ara vos ha mestiers
« Sabers e conoichensa e sens e milhoriers.
« L’afars del rei de Fransa nos es grans e sobriers,
« El mena gens estranhas e homes glaziers,
« Ez abans qu’el albergue deforas pels vinhers
« Mos senher lo coms joves, car es sos fevaters,
« E sos me[l]her parens el melhers parentiers,
« Li trameta mesatges valens e prezentiers,
« Que no l’a tort ni colpa ni es fals ni mesongiers.
« E s’il vol son dreg prendre fara li volontiers
« A lui e a la Glieiza e als seus clamaters ;
— 9341. sis, corr. sin ? — 9357. Réd. en pr. Peyre Fors (p. 109).
