216 STEPHANI BOETIANI Non datur liber wzus, ipk nofti, Quod totus datur orbis in Solino. (VID Ad Pomcrium. Viue, knex bone, viue; knevn te iure colenius. Nos iuuenes, iuuenein guem coluêre knes. (VIII) In Charidemum. Non deqt, ô Charideme, tuos qui carpat amqreà, Indignofgue putet fafcibus eje tuis. At te nil prohibet, mf longe fallor, amare, Dejâlngique tui muneris ojîcio. In quo peccatur, tua ji tibi chara puella e/t, 5 Cum Ãmul E? 1'es fit publica chara tibi? (IX) Ad Danum. Cum nego te iuuenem, tua me, Dane, verba refellunt; . Cana tamen produnt te tua verba knem. Parce loqui, canus tibi krmo fubinkrit annos; Quigue probat iuuenem, te facit eje knem. Acriter i/ia probas; tua kcl tibi verba 1'efijtunt .· 5 At nzalè, fi benè vis gta probare, proba. (X) Ad Fauguerollum. Non tot vidyti populos quot vidit Vlyjës, Iure tamen volo te dicere mulüvpsacov.
�
