Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/444

Cette page n’a pas encore été corrigée

4} 2 ReGULjE 4^.

Additur praeterea, difficultatem efle ad fimplicilli- mam reducendam, nempe juxta régulas quintam & fextam, & dividendam juxta feptimam : vt fi ma- gnetem examinem ex pluribus experimentis, vnum poil aliud feparatim percurram ; item fi fonum, vt 5 didum efl, feparatim inter fe comparabo nervos A & B, deinde A & C &c., vt poflea omnia fimul fufficiemi enumeratione compledar. Atque hsec tria tantùm oc- currunt circa alicujus propolitionis termines fervanda ab intelledu puro, antequam ejus vltimam folutionem lo aggrediamur, fi fequentium vndecim regularum vfu indigeat; quïe quomodo facienda fmt, ex tertiâ parte hujus Tradatûs clariùs patebit. Intelligimus autem per quaeftiones, illa omnia in quibus reperitur verum vel falfum ; quarum diverfa gênera enumeranda funt «5 ad detefminandum, quid circa vnamquamque prse- ftare valeamus.

Jamjam diximus, in folo intuitu rerum, five fimpli- cium, five copulatarum, falfitatem eiïe non poffe ; neque etiam hoc fenfu quaeftiones appellantur, fed no- 20 men illud acquirunt, ftatim atque de ijfdem judicium aliquod determinatum ferre deliberamus. Neque enim illas petitiones tantùm, quse ab alijs fîunt, inter quae- ftiones numeramus ; fed de ipfâ etiam ignorantiâ, five potiùs dubitatione Socratis quaeftio fuit, cùm primùm ^5 ad illam converfus Socrates cœpit inquirere, an verum eflet fe de omnibus dubitare, atque hoc ipfum afleruit,

5 aliud A| aliquid vt H. — rantià A] ignoratione H. — five 2 1 illud A] iftud H. — 24 igno- A] feu H.

a. Voir ci-avant, p. 379 et p. 38i.

b. Page 387.

�� �