9. Ad Directionem Ingénu. jy^
randae, quia nihil puro rationis lumini fuperaddi poteft, quod illud aliquo modo non obfcuret.
Cum igitur hujus methodi vtilitas lit tanta, vt fine illâ litteris operam dare nociturum efl'e videatur po- 5 tiùs quam profuturum, facile mihi perfuadeo illam jam antè à majoribus ingenijs, vel folius naturse du6lu, fuifle aliquo modo perfpedam. Habet enim humana mens nefcio quid divini, in quo prima cogitationum vtilium femina ita jada funt, vt fsepe, quantumvis-
lo negleda & tranfverfis ftudijs fuffocata, fpontaneam frugem producant. Quod experimur in facillimis fcien- tiarum, Arithmeticâ & Geometriâ : fatis enim adver- timus veteres Geometras analyfi quâdam vfos fuiffe, quam ad omnium problcmatum refolutionem exten-
i5 debant, liceteamdem pofleris invideririt. Et jam viget Arithmeticse genus quoddam,quod Algebram vocant, ad id prseftandum circa numéros, quod veteres circa figuras faciebant. Atque hœc duo nihil aliud funt, quam fpontaneœ fruges ex ingenitis hujus methodi principijs
20 nata, quas non miror circa harum artium fimplicifîima objecta felicius creviffe hadenus, quam in caeteris, vbi majora illas impedimenta folent fuffocarc ; fed vbi tamen etiam, modo fummâ cura excolantur, haud du- biè poterunt ad perfedam maturitatem pervenire. 5 Hoc verô ego pr?ecipuè in hoc Tradatu faciendum fufcepi; neque enim magni facerem bas régulas, fi non fuflicerent nifi ad inania problemata refolvenda, qui- bus Logiflse vel Geometrae otiofi ludere confueverunt ; fie enim me nihil aliud prseftitifiTe crederem, quàm quôd
3o fortafle fubtiliùs nugarer quam CcCteri. Et quamvis
27 a/7rès inania] iWâ ajouié H..
�� �
