Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/381

Cette page n’a pas encore été corrigée

6-7 Ad Directionem Ingénu. ^69

Cseterum ne qui forte moveantur vocis intuitus novo vfu, aliarumque, quas eodem modo in fequentibus cogar a vulgari fignificatione removere, hîc genera- liter admoneo, me non plané cogitare, quomodo quse- 5 que vocabula his vltimis temporibus fuerint in fcholis vfurpata, quia difficillimum foret ijfdem nominibus vti, & penitus diverfa fentire; fed me tantùm adver- tere, quid fingula verba Latine fignificent, vt, quoties propria défunt, illa transferam ad meum fenfum, nuse

10 mihi videntur aptiffima.

At vero hsec intuitus evidentia & certitudo, non ad folas enuntiationes, fed etiam ad quoflibet difcurfus requiritur. Nam, exempli gratiâ, fit haec confequentia : 2 & 2 efficiunt idem quod } & i ; non modo intuen-

i5 dum eft 2 & 2 efficere4, & ^ & i efficere quoque 4, fed infuper ex his duabus propofitionibus tertiam illam neceflario concludi.

Hinc jam dubium effe poteft, quare, prseter intui- tum, hîc alium adjunximus cognofcendi modum, qui

20 fit per deduélionem : perquam intelligimus, illud omne quod ex quibufdam alijs certô cognitis neceflario con- cluditur. Sed hoc ita faciendum fuit, quia plurimse res certô fciuntur, quamvis non ipfse fint évidentes, modo tantùm à veris cognitifque principijs deducantur per

25 continuum & nullibi interruptum cogitationis motum fingula perfpicuè intuentis : non aliter quam longse alicujus catense extremum annulum cum primo con- nedi cognofcimus, etiamfi vno eodemque oculorum

i3 fit haec] haec barré. Conjec- Conjecture d'une aulre main entre

/ure[inhac]H. — 24-25 à veris... crochets: [fequamur] H. interruptum omis {ligne vassée).

Œuvres. V. 47

�� �