10-37 COMPENDICM MuSICiE. 12 1
fuperiori, quinque tantummodo fpatia in totà octavâ contineri, per quse Vox naturaliter procédât, hoc eft fine yllà fradione & mobili teimino ; qui arte inve- niendus fuit, vt vlterius progrederetur. Vnde fadum 5 eft, vt illa quinque intervalla naturali voci tribue- rentur, & fex tantum voces inventsefint ad illa expli- canda : nempe, vt, re, mi, fa, fol, la.
Patet 2", ab vt ad re femper effe tonum minorem, à re ad mi femper tonum maiorem, à mi ad fa femper
,0 femitonium maius, à. fa nàfo! femper tonum maiorem, ac denique à fol ad la < femper > tonum minorem.
Patet y\ duo t?ntùm effe poffe gênera vocis artifi- cialis, nempe [7 & ?, quia fcilicet fpatium inter A & C, quod à voce naturali non dividitur, poteft tantùm
,5 dividi duobus modis : ita fcilicet, vt femitonium pona- tur prim.o loco, vel fecundo.
Patet 4°, quare in illis vocibus artificialibus iterum notse, vt, re, mi, fa, fol, la, repetantur. Cùm enim, verbi gratià, ab A ad B afcendimus, cùm non aliae funt notse
20 quse femitonium maius fignificent, quam mi &fa, inde fequitur in A ponendum effe mi, in B auiem fa; &. ita in alijs locis ordine eft dicendum. Neque dixeris alias potiùs notas fuiffe inveniendas ; illse enim fuiffent fupei fluse, cùm eadem intervalla defignaffent, quse
25 ab illis notis defignantur in voce naturali ; prseterea incommodse, quia tanta notarum multitudo valde turbaffet Muficos, tam in muficà defcribendà, quam in canendâ.
Patet denique, quomodo fiant mutationes ab vnâ
3o voce ad alteram : nempe per terminos duabus vocibus communes. Prseterea, bas voces diftare quintâ ab
Œuvres. V. '6
�� �
