Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/54

Cette page n’a pas encore été corrigée

40 Correspondance. » 153-154.,

CDLXXXV bis.

Descartes a Wevelichoven.

[Egmond, 27 mai 1647.] Texte de l'édition latine, tome H, epist. 22, p. loi.

Sans date. La traduction française, que Clerselier donne seule, tome II, lettre 22, p. i53-i54, n'est pas datée non plus. Mais Descartes aura écrit au Secrétaire Wevelichoven [voir lettre CDLXXXIII bis ci-avant, p. 3i), en même temps qu'il repondait aux Curateurs et aux Consuls [lettre précédente, p. 3S).

Ampliffime & prseclariffime Domine,

Humanitari tuae multum debeo, quod litteris DD. Curatorum etiam tuas adiungere volueris; quod vero etiam officia tua otFeras, û denuo nafcatur occafio vt indigeam, fummo beneficio me afficis. Atque ne diu- 5 tius expeclem, iam illa le otfert occafio, in quâ mihi plurimum potes gratificari; videbis enim ex meâ ad DD. Curatores refponûone, me fenfum illorum non percipere, quia non poffum fufpicari, pro eà quà funt humanitate, sequitate &. prudentiâ, id eos voluille, vt lo propterea quod de iniurijs mihi illatis, quas alià via perfacile ac iufliffime vlcifci potuiirem,apud illos con- queflus fum, alias multo grauiores reciperem. Peto itaque ab illis, vt mihi mentem fuam apertius velint fignificare; & quoniam eâ vales prudentiâ, & apud i5 DD. Coniules aucloritate,vtnon dubitem quin eorum, quse décernent, magna pars tua fit futura, quicquid inde mihi accidet grati, magnâ ex parte humanitati tuae debebitur a tibi addidiffimo.

�� �