Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/449

Cette page n’a pas encore été corrigée

I, 3m-3i?. DLXXIV. — 2 1 Octobre 1649. 4})

p. 3j6 ci-avant. Descartes avait seulement préparé une ébauche de réponse, lettre DLXVI ci-avant, p. 401 , fin d'août, qu'il n'envora pas. Il ne répondit pas non plus à cette lettre du 21 octobre ; nous l imprimerons donc en petits caractères, comme un document utile, et non comme une pièce nécessaire à l'intelligence des lettres du philosophe.

« Equidem impensè doleo, Vir clarissime, quod tam subito à viciniâ » nostrâ abreptus sis, et in tam longinquas abductus oras. Habco tamen, » vt nihil dissimulem, ] quo hanc animi aegritudinem ac molestiam miii- » gare possim, meque ipsum consolari. Et certè non minimum est, quod » is honor tibi optimè merenti habitus sit, etiam apud gentes remotis- » simas, nominisque tui claritudo ad Septentrionales vsque spissitudines, » crassasque nebulas, tam potenter penetrauerit. Neque id (quod caput » rei est] frustra, cùm tantus literarum et literatorum amor generosum » pectus Illustrissimaa Heroinœ, Serenissimas Reginos Suecorum, inces- » serit, vt famâ librisque tuis non contenta, à scribendo ad te, vt eam » inuiseres, numquam destiterit, donec voti facta sit compos. Quod ces- » surum credo in magnum illius regni commodum et ornamenium. Quas » ob causas, fateor me minus inclementer tulisse tuum ab hisce regio- » nibus nostris\abcessum, iacturamque itidem exoptatissima? illius Epis- » tolae ", quam, prout promisisti, ante abitum tuum à te expectabam. » Cuius iam recuperandœ spem omnem lantùm abest vt abijciam, vt e » contra fortiter confidam. te non solum illis quas ante scripsi, sed et » praesentibus literis, cùm ad manus tuas peruenerint, breui responsu- » rum. Quâ fretus confidentià, ad Dioptricen tuam pergo, mox ad Me- » teora, si quid forte ibi occurrerit difficultatis, profecturus : vt tandem « animam meam ijs omnibus exonerare possim, quœ in rem nostram puta- » bam fore tibi pleniùs proponere. Spero enim hoc modo me, cùm » omnia ex meà parte perfecta sint, quœ praestare oportebat, molliorem » animae mece conciiiaturum quietem, minùsque in posterum me anxiè )> habiturum. »

« Nulle modo illi oppositum^. Linteum CE videtur opponi B pilae. Ad Dioi " aliquo saltem modo, etiam quatenus pila dextrorsum fertur. Quod sic .^^p

» patebit. « Artic. 4,

« I Nam G H plenè opponitur pilae B, perfectéque impedit cursum eius, » tam versus H E quàm versus CE, seu deorsum. Cùm igitur tam propè

a. Voir cette lettre, à l'état de projet, DLXVI, p. 401 ci-avant.

b. Voirp. 97, 1. 24, et p. 592, 1. ? de la présente édition. — Les renvois de l'édition deClerselier sont faits à la traduction latine, imprimée en 1644 par les Elzeviers. Les lignes sont comptées depuis le commencement de l'ar- ticle, même quand la page change, si ce n'est lorsque la page est indiquée. Dans ce cas seulement, la ligr.c est comptée suivant l'usage habituel.

�� �