Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, V.djvu/270

Cette page n’a pas encore été corrigée

2^6 Correspondance. m, 47;<-474.

& mclhodum liuic negolio conducibilem inquiranl, ie répons :

Non hœrct Analyjis nojlra in loco tam facili, & me- thodum hiiic negolio conducibilem talent habet. Omnibus afymmelriœ notis reieélis, dali termini [hoc modo com- 5 menfurabiles faéli) Jîmul iungendifunt, & pojlea quadralè multiplicandi. Sunlque ter ita multiplicandi, fi dali fue- rint quinque termini afym\mclri; quatcr, Ji dali fuerint fex; quinquie.s, fi dati fuerint feptem, & fie in infinilum.

Deinde ex lerminis vltima multiplicatione produélis, lo eorumue mulliplis per folam addilionem & fubflradioncm fmul lunéïis, cxurgit œquatio nullis afymmelrijs inlri- cata, quœ priori dalœ œquipollet.

Ita, in dato exemplo, funt fex termini afymmetri, quos Jicfcribo : i5

BA-AA + ZZ + DA + AA

-\-MA

+ DD-AA

+ RA + AA 20

+ BB + 2BA + AA

Si autem femel quadralè duûi, producunt terminos viginli & vnum dunlaxat. Notandum enim efi cuiufcunque ter- mini omnes partes [quando habet plures) fmul iunélas effe retinendas ; nec anle finem operationis cum aliorum 2 5 terminorum parlibus, quamuis plane fmilibus, confun- dendas. Hi autem 21 termini, quadrate multiplicati, pro- ducunt multô plures; fed quia ifœ multiplicationes per amanuenfem fcri pojfunt, lapfufque calami amanuenfs a perito Analy fia facile emendantur, operationis prolixitas îo

�� �