lo Correspondance.
tur velle oftendcre fc non curare vt probabilia fini ea quœ affirmant, quia nuUam habent fpem in fuis ratio- nibus, fed folis clamoribus, authoritate. fupercilio, prpeiudicijs fuperiores fe fore confidunt. Sic accufa- tionum fuarum acerbitate volunt alios perterrefacere, 5 vt Academiarum ingeniorumque libertatem plane tol- lant ; nam Tane, Il ius. fi aequitas. li rationis euiden- tia contra inconditas iftorum hominum vociferationes nihil prodefi:, quid opus eft Academijs ad naturale lumen ing^enij excolendum ? Et quid fupereil, nifi vt, lo reiedo omni ratiocinio, id efl: ipfâ humanitate exutâ, claufis oculis, quicquid homines ifti diclabunt am- plectamur, impotentibufque eorum aftectibus inho- nefliffime feruiamus ?
Nunc vero, quod in his Prouincijs potilTimùm hoc 45 genus maledicendi per difputationes & Thefes quàm maxime fit periculofum, non opus eft vt probem ; vos ift.a melius me cognofcitis. Sed omittere non debeo. cur mihi potius quam plerifque alijfque, cùm iftâ ra- tlone perftringor. tacere non conducat. Nempe para- 20 tum habeo accufatorem G. Voetium, primarium alte- rius Academic'e Theologum(quod in Ordinisinfamiam diclum nolim, alios enim etiam noui doclos, probos, honeftos, moderatos) ; mihi autem tam infenfus eft, vt Schoockius in legitimo iudicio Groningpe decla- 25 rauerit fe ab illo & a Dematio fuifte folicitatum, vt falfum teftimonium fcriberet, quo Voetius in alio iudicio contra me vteretur". Hocque illis euidentif- fime probauit varijs adis a Voetio & Dematio fcriptis, quorum prœcipua pars ipforum iudicum authoritate 3o
a. Voir ci-avant, i. IV. p. 199.
�� �
