CCCXXXIX. — 22 Janvier 1644. 01
iftis libris, eodem tempore pro ipfo editis, expofui. Quin etiam, memor minarum eius procuratoris, quod nempe me in ius effet vocaturus, caufam ibi meam coram leétore tanquam coram iudicibus deffendi ; & 5 fummam curam adhibui ne vllum vel minimum ver- bum mihi excideret, quod non etiam in legitimo iudicio, vbi rationes vtriufque partis audiuntur, per- facile probare poffim. Adeo vt illa quae poftea Vltra- iefti contra me fada dicuntur, tam remota fuerint
10 ab omni meâ expedatione, vt etiam nunc vix cre- denda effe putem.
Sed nihilominus, quia audiebam iura nefcio quae contra me ibi praetendi, quibus tantum in hoftes aut fugitiuos, non autem in hofpites & amicos,vti folent,
■ S non potui non ad te confugere, vt faltem fcirent me non effe extorrem, & ea quae in me parabant, inter- ceffione tua fifterentur. Teque fane tam fauentem & ad ea quae rogaui praellanda tam paratum expertus fum, vt non minori beneficio me obftrinxeris, quàm
20 fi multo magis authoritas tua mihi profuiffet.
Verùm nimis tarde auxilium a te petieram ; omnia tam occulte ibi gefta funt, vt iam ante, me infcio, effem condemnatus 3 . Ac nondum etiam haétenus ami- corum vllâ diligentiâ potui fcire,quidnam in htâ con-
j5 demnatione contineatur ; fed faltem fcio effe condem- nationem. Et cum nullius culpae mihi confcius fim, fed e contra de omnibus bonis, fpeciatimque de Vrbe
6 mihi omis. — 7 iudicio] confilio. — 1 5 fcirent] fciant. — 16 ea... me] in me quae.
a. Voir ci-avant, p. 36.
�� �
