Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, IV.djvu/100

Cette page n’a pas encore été corrigée

86 Correspondance.

laudibus extolli. Et quia prœclarorum virorum beni- gnitas multas taies inimicitias mihi conciliât, dudum ijs affuetus, id initio parum curabam ; fed circiter ante biennium, cum Meditationes de Prima Philofo- phiâ vulgaffem, intellexi nouo illum atque inaudito * maledicendi génère in me vti, atque ex eo ipfo quod Dei exiilentiam ibi demonflraffem, perfuadere conari me occulte docere Atheifmum, ad exemplum Vanini qui Tholofae combuftus eft.

Ac ne quid videar ei affingere, literas eius manu 10 fcriptas & fubfignatas 3 hîc feruo, in quibus expreffe id continetur, necnon etiam alias quibus eius inue- terata maleuolentia & clandeftina molimina often- duntur. Prodijt paulo poft iudicium quoddam b , fub nomine Academise Vltraieétinae, quo meae circa res >5 philofophicas opiniones condemnabantur, tanquam fi quse abfurda ex ijs confequantur, qua? pugnent cum orthodoxâ theologiâ. Quod quamuis prima fronte vi- derer poffe contemnere, quia tamen Voetij theologi odium mihi notum erat, eumque iftius iudicij prseci- 20 puum authorem effe iudicabam, neceffitatem illud re- futandi mihi omnino impofitam putaui. Nihil enim procliuius, fi tacuifîem, quàm vt inde argumentum fumeretur, ad plebi perfuadendum me hîc effe tur- batorem religionum, atque ita fummum periculum 25 mihi creandum. Nec dubitare debui quin ille, qui iam ante finxerat me docere Atheifmum, diligenter hâc occafione a fe ipfo paratâ effet vfurus. Noui quàm

8 occulte] occulto.

a. Voir ci-avant, t. III, p. 603-604, éclaircissement.

b. Tome III, p. 55i-553.

�� �