Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, III.djvu/725

Cette page n’a pas encore été corrigée

iir. 478-4:9. Additions. jii

cadit extra axem in E punélum plani ieclionis, datae etiam funt linese :

A G quam voco a;

EF, perpendicularis ab E in axem, quam voco b; 5 F Y quam voco c ;

&. latus rectum quod voco r;

ex quibus quœro pundum B in quo parabola tanga-

tur ab ellipfi in cuius centrum cadit perpendicularis

a pundo A, fiue quaero lineam BN pcrpendicularem

to axi G Y, quam voco x, atque per analvfim inuenio :

X 20 -f- y -v.v + crx — - brr,

��T •^"•^"

��ex qua aequatione facile habetur pundum B per meam Geometriam. Nam, fi a & c fint aequales, fu-

i5 menda eft tantijm in axe Y R, quae fit média pars datée F Y, & perpendicularis RS, quae fit média ' pars datae FE, dudufque circulus ex centro S, per verticem fedionis G,fecabit parabolam in qusefito pundo B. Si autem a & c non fint 3equales,paulo quidem prolixior

10 erithaec confl.rudio,fed non difficilior. Inuento autem pundo B, duco redam A B, itemque A L ipfi sequalem ac parallelam axi GY; eftque BL vna ex diametris ellipfeos quaefit^e. Atque linea per eius centrum D duda perpendicularis lineae AD ac parallela piano

25 fedionis, in conicâ fuperficie vtrimque terminata, eft alia diameter priori coniugata.

Inftituitur autem analyfis, ad pundum B inuenien- dum, hoc pado. Ex datis 0^ afiumptis A G, EF, F Y, YG, GN & NB, quaeritur AB, itemque B P, tangens

a. Lisesi : octaua.

Correspondance. III. dO

�� �