Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, II.djvu/93

Cette page n’a pas encore été corrigée

1, 167-168. CXVI. — Mars 1658. 59

concedere infolens non eft. Sed tum ex horum cor- pufculorum mutua collifione in vitro trigono colores mutari nequaquam contendere potefl, quandoquidem vnum alteri iniurium efle nequeat, atque hifce argu-

5 mentum concludo primum.

Quoniam tamen luminis veftri naturam tangere incepi, habeo quod circa hoc inquiram. Quomodo corpufcula haec à Sole, aftrifque, nec non alijs corpo- ribus lucidis profeminentur ? an quodam ipforum cor-

10 pufculorum profluuio, qualis fudor in animalibus effe folet? Deinde quis huius tandem j profluuij fons? Ve- reor enim vt omnes hîc qualitates aut formas, à quibus D. veftra tantopere abhorrere videtur, prorfus effu- gere poffit. Quomodo, pofl tôt annorum fpatia, Solis

i5 corpus tôt à fe emiffis corpufculis non extenuatum ? an forte, vt Philofophorum antiquorum aliqui fabu- lantur, terrae vaporibus reficitur? Deinde, quomodo, quanam innata vi, per tanta itineris fpatia, hsec cor- pufcula, fub certa quadam gyrationis fpecie, ab ipfo

20 fummo cœlo ad nos vfque rapiuntur ? Vt corpufcula, quse 9. liniftro humero Orionis, qui fubrufus apparet, gyrantia, certa ratione ad nos pénétrant, (praecipue in fententia Copernici, &, vt credo, veftra) per tanta aetheris interualla; quae, fi motûs feu gyrationis, quam

2 5 ab ipfa ftella acceperunt, tam tenacia fint, non eft quod vereamur ne illam ad vitrum aut aquae fuperfi- ciem immutent.

Ad alterum argumentum venio, & oftendere cona- bor nihil hifce fphserulis in aquam impingentibus

3o confici.

Faciamus enim globulos qui lumen reprœfentent à

�� �